Hekjes

Hekjes

donderdag 23 mei 2019

Fijne avond

Fijne avond iedereen Slaap zacht en familie slaap wel tot morgen 

Waargebeurde Horrorverhalen uit Florida (USA)


Misschien heb je deze verhalen nog nooit eerder gehoord, maar ze zijn bijna te bizar om waar te zijn! Toch hebben deze gebeurtenissen daadwerkelijk plaatsgevonden allebij op Key West (Florida) Dit las ik vandaag toevallig. Niet voor mensen met een zwakke maag!
1. De Gestoorde Arts


De Duitse radioloog Carl Tanzler von Cosel (1878-1952) had ooit een visioen dat hij zijn wederhelft oftwel zielsverwant zou ontmoeten. Een exotische vrouw met zwart haar. Tanzler werkte in 1930 in het Marine ziekenhuis op Key West (Florida) waar hij ”de vrouw van zijn dromen ” ontmoette. Hij raakte geobsedeerd van een Cubaans Amerikaanse vrouw genaamd Maria Elena Milagro de Hoyos, de vrouw die exact leek op de vrouw uit zijn visioen. Zij was echter al getrouwd. Elena was Tanzlers patient en had terminale tubercolose. Ze stierf in 1931 aan haar ziekte. Tanzler liet met toestemming van haar familie een bovengronds mausoleum bouwen op het kerkhof van key west. In 1933 stal hij haar rottende lichaam uit het mausoleum en ging het zitten bewerken met wax, glazen ogen, etc. Hij gebruikte parfums en geuren om de stank van het rottende lijk weg te werken. Vervolgens lag het gemanipuleerde lijk 7 jaar bij hem in bed. Veranderd in een soort pop of wassen beeld. Elena’s zus ontdekte dit en sinds die tijd is het lijk bij hem verwijderd en op een anonieme begraafplaats begraven. In 1952 stierf Tanzler met een groot zelfgemaakt ”dodenmasker” van Elena. Geruchten gaan dat het lichaam van Elena weer in bezit was van Tanzler en hij samen met het bewerkte lijk stierf. Een letterlijk smerige, afgrijselijke obsessie. Ook wel the ”corpse bride” genaamd. 


Op deze foto bewerkt Tanzler het lijk van Elena Hoyos.
2. Robert the Doll


De originele ”Chucky”. Beweerd wordt dat deze pop bezeten is. Samen met een huiveringwekkende geschiedenis. De pop was begin 20ste eeuw in bezit van kunstenaar Robert Eugene Otto (Gene). Hij nam de pop overal mee naar toe en deed alsof het zijn beste vriend was. Op ten duur werd de relatie tussen Gene en de pop verontrustend. De moeder van Gene (mevrouw Otto) hoorde conversaties op de slaapkamer van Gene tussen Gene en de pop. Duidelijk was Genes kinderlijke stem te horen, maar daarnaast ook een andere veel diepere indringendere stem, terwijl Gene alleen met de pop op zijn kamer was. Gene beweerde dat Robert de pop met hem praatte. Moeder Otto kwam vaak onverwacht de kamer binnen van Gene om te kijken waardoor dit mogelijk zou kunnen zijn, ze trof Gene echter in de hoek van zijn kamer aan terwijl de pop vanaf een stoel op hem neer leek te kijken. Er werd uiteindelijk duidelijk binnen de familie dat de pop een slechte invloed op Gene zou hebben. 
Op ten duur werden de onverklaarbare gebeurtenissen nog veel erger. Er was met glas en zilverwerk rondgesmeten in de eetkamer, bediendes werden buitengesloten tijdens hun nachtdiensten en kledingstukken werden vernield, ander geliefd speelgoed van Gene werd vernield en mee gesmeten met een giegelend geluid. Gene kreeg alle schuld van de gebeurtenissen terwijl Gene zijn ouders smeekten hem niet vals te beschuldigen en hij er heel zeker van was dat de pop het zou hebben gedaan, zijn ouders wouden hem niet geloven. De ouders pakte de pop van Gene af en deden m in een kist op zolder. Een nacht later werd Gene’s tante dood aangetroffen in bed. Er werd beweerd dat het een beroerte was maar er werd ook een link gelegd naar de pop.


Gene bleef in het ”kunstenaars huis” wonen op key west tot uiteindelijk zijn ouders overleden waren. Hij leed een eenzaam bestaan in het huis en op heel key west gingen roddels rond over de pop en giegelend manisch gelach uit de turret room, de victoriaanse hoek van het huis dat Gene bewoonde toen hij klein was. Tot 1972 is Robert de pop alleen achtergebleven in het huis. Tot de nieuwe eigenaren kwamen die de pop weer opborgen in een doos op zolder. Net als vroeger was de pop daar niet zo blij mee en de nieuwe bewoners kregen te maken met zeer vervelende onverklaarbare gebeurtenissen tijdens hun nachten. Ze vonden de pop zomaar op allerlij verschillend plekken in huis zonder verklaring en op ten duur zat de pop met een mes in zijn handje op het voeteneind van het bed van het nieuwe echtpaar die in het huis woonden, toen was Gene gelijk onschuldig verklaard en duidelijk dat er iets flink mis is met de pop. Na deze gebeurtenissen is de pop chucky ontworpen voor de film childsplay. Momenteel is Robert de pop nog te zien in het East Ford Museum op Key West. Er wordt beweerd dat men hem niet zonder toestemming mag fotograferen en dat er niet met hem gespot mag worden. 

De wraak van de djins…

Het begon allemaal heel onschuldig zonder enig intentie om iets kwaad te doen. Wat jongensstreken en kattenkwaad heeft iedereen wel eens uitgehaald als kind maar nooit heeft hij geweten dat hij zo zwaar beproefd en gestraft zou worden. Het verhaal is waargebeurd en angstaanjagend voor diegene die bang zijn voor het donker dan gelieve niet meelezen. Ik zal hier het verhaal plaatsen zoals het mij verteld is aan jullie de keus of ik het af moet maken of niet. De verteller is een jongen genaamd Rabi3. Het speelt zich af in Marokko.
Deel I
Jongensstreken:
Het begon allemaal op een mooie zomerse dag. Rabi3 speelde met 2 goede vrienden Amin en Shafi9. Uit verveling gingen haalden ze vaak kattenkwaad uit. Op een dag waren ze weer eens voor de zoveelste keer katten aan het irriteren dit keer door stenen naar ze te gooien. Een kat in het bijzonder viel Rabi3 op. Hij was heel mooi zwart met helder blauwe ogen en ondanks de stenen die naar het beest werden geworpen bleef de kat terug vechten en krijsen. Ergens was het angstaanjagend maar als kind (en in dit geval waren ze met z’n drieΓ«n) bleven ze doorgaan net zo lang totdat de kat geraakt werd op zijn kop. De kat viel neer en begon te spartelen. Rabi3 had de kat geraakt, niet wetend dat dit hem duur zou komen te staan en hij ervoor zal boeten zoals niemand ooit gestraft is. Rabi3 en zijn vriend Amin besloten om de kat dood te maken en te verlossen van zijn lijden. Na die dag bleef die kat in Rabi3’s geheugen wat hij ook deed hij bleef eraan denken en voelde zich erg schuldig.
De ontmoeting en de marteling:
Jaren later (12 jaar om precies te zijn) was Rabi3 inmiddels een jonge man en afgestudeerd samen met zijn trouwe vrienden Amin en Shafi9. Zoals altijd zaten ze elke vrijdag samen in het huis van Rabi3 na het vrijdags gebed. Amin en Shafi9 waren druk in discussie over hun toekomst. Het was inmiddels laat in de avond als er ineens hard op de deur geklopt wordt. Amin loopt naar de deur en ziet dat er niemand staat alleen een briefje op de grond met de volgende boodschap: Leven om leven het is bijna zover!
Amin begreep er niets van en liep weer naar binnen. Shafi9 en Rabi3 vroegen nog naar wie dat geweest kon zijn. Amin antwoordde slechts met: het zullen die rot buurtkinderen weer zijn met hun grapjes. Later die nacht werd er weer geklopt Amin schrok wakker wie kon dat zijn? Safi9 en Rabi3 waren er nog steeds en ze waren nog steeds aan het praten terwijl Amin in slaap was gevallen. Het onweerde buiten merkte hij op. Hij deed de deur open en zag 2 gedaantes staan…kletsnat
Amin schrok van de lengte van die gedaantes en deed een stap naar achteren ze kwamen dichterbij en toen zag hij dat het om een man en een vrouw ging. De man zag er heel lang uit met diep zwarte ogen en een lang gewaad en de vrouw had een djellaba aan met een el them (vroeger droegen de vrouwen in Marokko hun capuchon van hun zjellebbe over hun hoofd en spelden die zo naar achteren en ze bedekte hun mond en neus je kon alleen de ogen zien). En ook zij had hele donkere ogen opvallend groot. Die man sprak tot hem met de volgende woorden: Salaam oe 3alikoem wij zijn Allahs gasten en willen schuilen voor de kou en regen mogen wij binnen komen? Amin was nog steeds bang maar die man straalde vriendelijkheid uit en liet ze alsnog binnen. De vrouw zei geen woord.
Shafi9 en Rabi3 waren inmiddels ook erbij komen staan en ze verwelkomden het stelletje. Mar7aban bie dojoefoena zei Rabi3 nog als grap. De man en de vrouw gingen zitten en Amin begon ze te vragen naar of ze trek hadden. El7amdulillah magasna ta gair shokran antwoordde de lange man. De vrouw was nog steeds sprakeloos. Waar komen jullie vandaag vroeg Amin? Wij zijn op reis en werden opgehouden door de hevige regen en kou we zagen dat bij jullie het licht nog aan stond vandaar dat we bij jouw aan belde antwoordde de lange man. Wie bent u vroeg Amin. Ik heet Tarich zei die lange man en dit is Zeyzafoena. De vrouw keek recht in de ogen van Amin hij voelde een rilling door zn lichaam op dat moment. Er was iets aan die vrouw wat kon hij niet verklaren. 
De confrontatie:
De avond verliep heel rustig de man en vrouw kregen een kamer toegewezen waar ze tot rust konden komen. Ineens hoort hij geruzie uit de kamer komen en hij snelt er naar toe. Tarich en zijn vrouw waren heftig in discussie en de klanken die ze maakten waren angstaanjagend. Hij zag dat de vrouw aan het huilen was en hysterisch stond te gillen. Tarich probeerde haar te bedaren maar tevergeefs. Amin vroeg wat er aan de hand was en voordat hij het wist stond de vrouw ineens voor zijn neus en keek hem heel boos aan en zei: jij zult boeten voor dat wat jij mij ontnomen hebt. De man trok haar weg en Amin voelde een koude wind toen ze dat uitsprak ijzig koud beschreef hij het. Wie zijn jullie en wat willen jullie van mij? Shafi9 en Rabi3 zijn er inmiddels ook mee komen bemoeien.
Ik ben Tarich haar tweede man jij hebt iets gedaan en zij wil wraak nemen. Amin vraagt: waar heb je het over?
De man vervolgt: jij en je vrienden hebben ooit een kat gedood kun je dat nog herinneren of zijn jullie deze daad vergeten?
Amin trok wit weg en Shafi9 en Rabi3 ook. Jullie hebben iets gedaan wat jullie duur komt te staan…die kat was namelijk haar zoon Zjoeloed. Wij zijn geen ins (mens) maar djins. En wij nemen jullie mee als gevangen en ik ben koning van mijn rijk en zal een uitspraak doen over jullie straf. Voordat Amin, Shafi9 en Rabi3 ook maar wat konden zeggen vielen ze bewusteloos neer.
Amin voelde dat zijn lichaam beurs aanvoelde en heel zwaar alsof er iets op hem zat. Hij deed zijn ogen open en zag dat tie in een hele donkere omgeving zat. Hij keek om zich heen en zag dat tie in een soort van kooi gevangen zat. Het was zo een kooi wat hij ooit in een middeleeuwse film zag. De kooi hing waaraan kon hij niet zien omdat de kamer of wat het ook was te donker was. Ineens besefte hij dat hij alleen was waar waren zijn vrienden Sahfi9 en Rabi3? Het duurde zeker 5 minuten voordat hij beter zicht had en kon zien dat ook Shafi9 en Rabi3 in een kooi zaten maar zij waren nog bewusteloos. 
Zijn hart sloeg over toen hij ineens een gekreun hoorde zoals alleen een beest kon kreunen. Hij rilde van angst wat was dat of beter gezegd wie was dat? Hij keek voor zich uit en durfde zich niet te bewegen want wat hij daar zag staan deed hem bevriezen van angst. Hij beschreef het als volgt: het was een gedaante van zeker 2,5 meter lang en bedekt met haar. Het had klauwen en was geketend aan de muur. Hij beschreef ook dat de omgeving waar hij gevangen zat eruit zag als een soort van grot of kelder. De gedaante had een soort van stierenkop met een hoorn aan de rechterkant en hoeven. Daar schoof hij constant mee alsof hij zich verveelde. Hij ademde zwaar en kreunde om het halfuur ongeveer. Zijn ogen waren zo zwart dat ze niet te zien waren door al haar. Amin durfde zich niet te bewegen en bleef staren naar de gedaante.
Hij voelde een angst zoals hij nooit in zijn leven gevoeld had. Hij wou zijn vrienden wakker maken maar was bang dat de gedaante zijn aanwezigheid zou opmerken dus hield hij zich muisstil.
De gedaante voelde dat er naar hem gestaard werd en vroeg met een zware hese stem: wie ben jij en waarom ben je hier gebracht ja ins (mens)? Amin schrok en dacht even dat hij weer zijn bewustzijn zou verliezen en verstijfde van angst. De gedaante herhaalde weer de vraag Amin moest antwoorden maar kon niet door de angst. De gedaante werd ongeduldig en boos en herhaalde weer de vraag. Amin stotterde: Amin is mijn naam en ik ben hier met mijn 2 vrienden Shafig en Rabi3. De gedaante kwam iets dichterbij en Amin rook een soort van zwalvelgeur heel sterk en het beest was heel angstaanjagend op een afstand nu werd het erger. Amin deinsde in een wink naar achteren van angst. De gedaante lachte vals en zei: Wees niet bang ik doe je niks ik ben ook een gevangene hier ik vind het alleen heel bijzonder om een mens hier te zien. Dat is nooit gebeurd en ik ben hier al jaren gevangen. Ik heet Shoram en ik behoor tot een ander volk en mijn volk is in oorlog met het volk wat jou nu gevangen heeft genomen. Ze hebben mij gegijzeld en ik dien als gijzelaar voor onderhandelingen. Waarom zijn jullie gevangen genomen?
Amin begreep er niks meer van waar was hij beland? En waar heeft Shoram het over met zijn gijzeling en volkeren? Hij wist wel wat over de djins maar dit heeft hij nooit geweten. Inmiddels waren Shafi9 en Rabi3 ook wakker hij zag dat Shafi9 bibberde van angst en niet reageerde op zijn geroep. Rabi3 was ook erg bang maar die reageerde nog een beetje. Toen ze eenmaal de gedaante bij Amin zagen staan schrokken ze beide en kropen naar achteren van angst. Amin stelde Sharom aan ze voor en legde ze uit wie hij was. Amin vertelde Sharom waarom ze gevangen zijn genomen. Sharom begreep uiteindelijk waarom zij als eerste mens ooit gevangen zijn genomen op deze plek. Ze hadden Zjoeloed gedood (de zoon van de koningin Zayzafoena). En dat zou een zware straf worden zei hij. Hij vertelde Amin dat Zayzafoena Zjoeloed kreeg met haar eerste man die inmiddels overleden was Tarich was haar tweede man die ze huwde omdat bij de djins de vrouw niet mag regeren moest ze hertrouwen met een mannelijke djins.

Goede avond

Groetjes van nancy